Калектыў філіяла “Варатынь” ААТ “БЗТДіА” другі год запар не пакінуў шанцаў на лідарства ў асноўных намінацыях працоўнага спаборніцтва іншым раённым сельгасарганізацыям. Па выніках работы ў 2020 годзе гаспадарка прызнана пераможцам у намінацыях “За эфектыўнае выкарыстанне сельгасугоддзяў”, “За павелічэнне вытворчасці зерня”, “За павелічэнне вытворчасці малака”, “За павелічэнне вытворчасці мяса”, 3-га месца ўдастоена “За павелічэнне вытворчасці рапсу”.

У чым сакрэт поспехаў “Варатыні”? Пра гэта і іншае пагаварылі з памочнікам дырэктара па сельскай гаспадарцы ААТ “Бабруйскі завод трактарных дэталяў і агрэгатаў” Марынай Аўрамчык.

— Марына Мікалаеўна, як, скажыце, удалося дасягнуць прарыву ў малочнай галіне — з 5 000 з гакам кілаграмаў на карову ў 2019 годзе выйсці на 7 046 кг у 2020-м, атрымаць небывалы ў раёне паказчык удою?

— Працай. Па ўсіх накірунках. За гэта ўдзячна ўсяму калектыву, разам з якім мы адолелі вялікі фронт работ. Удасканалілі тэхналогіі вытворчасці малака і вырошчвання жывёлы. Цалкам пераглядзелі рацыёны кармлення статку — з-за адсутнасці свайго галоўнага заатэхніка папрасілі садзеяння ў гэтым у райсельгасхарчы. Пераглядзелі крытэрыі аплаты працы работнікаў, дзякуючы чаму павысіліся заробкі і камандны дух на малочна-таварных аб’ектах. Людзі бачаць вынік, бачаць павялічаныя заробкі і імкнуцца працаваць яшчэ лепш. Калі я заступіла на пасаду ў 2019 годзе, аператары машыннага даення атрымлівалі па 300-400 рублёў. Сёння іх заробак значна вырас, сярэдні па гаспадарцы склаў 869 рублёў. Правялі вялікую работу з кадрамі. З калектывамі штодня збіраемся, абмяркоўваем, што прынесла плён, а што не атрымалася і чаму. Не пакідаем без увагі ніводнае пытанне, добра разумеючы, што ў дасягненні станоўчага выніку дробязяў не бывае. Я ж для сябе зразумела, што з людзьмі, асабліва вясковымі, трэба размаўляць. Пра вытворчасць, жыццё, сям’ю… Недзе нават падштурхоўваць — гэта такая асаблівасць сельскіх жыхароў, выкліканая, як мне здаецца, нетаропкім укладам вясковага жыцця. Пры гэтым сяльчане больш адкрытыя за гара­джан. Калі зразумелі, паверылі табе — абавязкова адгукнуцца, аддадуць, зробяць.

— Сярод перадавікоў раённага спаборніцтва, таксама не першы год, два вашыя калектывы: малочна-таварнай фермы №1 аг. Варатынь і фермы па вырошчванні буйной рагатай жывёлы в. Аўсімавічы. Што ў аснове іх лідарства?

— Зноў жа — людзі. І адзін, і другі жывёлагадоўчыя аб’екты ўзначальваюць адказныя і вопытныя загадчыкі — Фёдар Васільевіч Козыраў і Анатоль Іванавіч Еўдакімаў. Мала таго, што самі нацэленыя на станоўчы вынік, дык умеюць арганізаваць калектывы на гэта. Прычым, МТФ №1 трымае лідарства нягледзячы на прывязное ўтрыманне там рагуль — з больш нізкім вытворчым патэнцыялам у параўнанні з сучаснымі комплексамі, дзе жывёла ўтрымліваецца бяспрывязна, што яшчэ раз пацвярджае зладжанасць і мэтанакіраванасць калектыву. Не магу не падзяліцца, што на МТФ “Варатынь” мы сёлета выпрабавалі практыку ўтрымання маладняку ад нараджэння да трохмесячнага ўзросту кругласутачна на свежым паветры. Цяляткі знахо­дзяцца — знаходзіліся і ў 20-градусныя маразы — у індывідуальных пластмасавых хатках, якія мы набылі пад поўную патрэбу. Дадзены спосаб вырошчвання маленькай жывёлы сябе апраўдаў, на гэта ўказвае і высокая захаванасць маладняку, і выдатны выгляд цялятак. Укараняем гэтую тэхналогію і на іншых нашых аб’ектах. Але тут неабходна адна ўмова — жывёлавод на доглядзе павінен быць надзвычай адказны, і на нашай МТФ “Варатынь” менавіта такі. Вялікую ўвагу ў мінулым годзе надалі павышэнню якасці травянога корму: сенажу і сіласу. Перазалужылі пашу, падсеялі багатымі на бялок бабовымі культурамі, выкарыстоўвалі адналетнюю траву.

Разумеючы, што павелічэнне рэнтабельнасці жывёлагадоўчай прадукцыі, таго ж малака, напрамую залежыць ад выдаткаў на яе вытворчасць, мы на 2020 год ставілі сабе задачу значна павялічыць, праз дадатковыя пасяўныя плошчы і ўдасканаленне тэхналогій вырошчвання раслін, аб’ёмы зерня, цалкам забяспечыць жывёлу ўласнымі камбікармамі — стабільнай базай канцэнтратаў. А канцэнтраты — гэта малако.

Дзеля нарошчвання зерня павялічылі пасяўныя плошчы пад азімую збажыну, скарацілі пад яравую. Набылі пад поўную патрэбу мінеральныя ўгнаенні, сродкі па доглядзе пасеваў. У выніку забяспечылі сябе паўтарагадавым аб’ёмам зерня. Прычым, на сваім міні-заводзе яго не проста здрабняем, а дадаем усё тэхналагічна неабходнае для атрымання якасных камбікармоў, што рэгулярна пацвярджаем лабараторна. Усё гэта дазволіла нам выйсці на 20-працэнтную рэнтабельнасць малака. А значнае павелічэнне аб’ёмаў прадукцыі прывяло да павелічэння выручкі. Столькі тэхнікі набылі за мінулы год, і тры трактары вылучыла галаўное прадпрыемства, каб мы толькі стараліся.

— Марыя Мікалаеўна, ці можна сказаць, што філіял “Варатынь” сёння фінансава самастойная гаспадарка?

— Так. Вельмі важным для сябе лічу, што мы за 2020 год, значна павялічыўшы выручку, выйшлі на фінансавую самастойнасць: рэнтабельнасць продажу прадукцыі склала 5,3%, малака — 20%. І ўжо цяпер мы маем магчымасць, дасягнуўшы такога аб’ёму прадукцыі і выручкі, самастойна развівацца.

— Якая, лічыце, у гэтым заслуга прамыслоўцаў?

— Гэта і стала магчымым дзякуючы далучэнню сельгасарганізацыі да ААТ “БЗТДіА”. Без старту — матэрыяльнай падтрымкі з боку завода выйсці на самаакупнасць было б немагчыма. Прычым, тут вялікая заслуга асабіста дырэктара ААТ Уладзіміра Віктаравіча Кісяля. Бо вядома — колькі грошай не ўкладзі ў прадпрыемства, але калі кіраўнік не зацікаўлены ў выніках, нічога не будзе.

— Вы гараджанка, жывеце ў Бабруйску. Пры гэтым разумееце псіхалогію вяскоўцаў і выдатна спраўляецеся з сельгасвытворчасцю. Адкуль гэта?

— Я скончыла Горацкую сельгас­акадэмію, эканамічны факультэт, і прыйшла ў гэтую гаспадарку, тады яшчэ калгас імя Пушкіна, па размеркаванні. Была за галоўнага бухгалтара. Пры мне сельгасарганізацыя была далучана да завода ТДіА і атрымала статус філіяла. Сама я ў хуткасці перайшла на работу на галаўное прадпрыемства начальнікам бюро, адтуль — у адпачынак па доглядзе дзіцяці да 3 год (выхоўвае трое дзяцей, наймалодшаму — два з паловай гады). З-за сямейных абставінаў адпачынак перарвала — на рабоце прапанавалі пасаду намесніка дырэктара па сельскай гаспадарцы. Напачатку было надзвычай цяжка: штодня ехала ў Варатынь, турбавалася пра немаўля, якое заставалася з маёй маці, хвалявалі незразумелыя пытанні сельгасвытворчасці, захаванасці жывёлы. Пры гэтым выразна разумела, чаго ад мяне чакаюць, і ведала, што не справіцца не магу сабе дазволіць. На нарадах уважліва прыслухоўвалася да вопытных кіраўнікоў, вучылася на ўласных памылках… Цяпер ужо ўпэўнена — у філіяла “Варатынь” стабільная будучыня. Але ж на дасягнутым не заспакойваемся. Амбіцыйныя планы на бягучы год — павялічыць пагалоўе буйной рагатай жывёлы і павялічыць гадавы ўдой на рагулю да 8 тысяч кілаграмаў пры заданні 7 500 кг.

Дарэчы
Паказчык вытворчасці малака, дасягнуты філіялам “Варатынь” ААТ “БЗТДіА” за 2020 год, — 9-ты па велічыні сярод сельгасарганізацый Магілёўшчыны, па вырошчванні маладняку буйной рагатай жывёлы — 7-мы ў вобласці.
У рэспубліканскім рэйтынгу паказчыкаў сярэдняга ўдою малака ад адной каровы ў год гаспадарка з 410 месца ў 2019 годзе паднялася на 206-е па выніках 2020-га.

Алена КАРПЕНКА. Фота аўтара.
На фота к матэрыялу – калектыў малочна-таварнай фермы №1 аг. Варатынь.