Ала Шурын — лепшы аператар машыннага даення
Пра Алу Міхайлаўну на старонках “раёнкі” мы неаднойчы пісалі — сёлетняя перамога далёка не першая ў яе працоўнай біяграфіі. Аператар машыннага даення філіяла “Харчавік-Агра” ААТ “Чырвоны харчавік АграСэрвіс” (у гэтай гаспадарцы жанчына працуе больш за 10 год) не здала высокіх пазіцый, нават стаўшы пенсіянеркай. І хіба хто рызыкне сказаць, што гэта не працоўны подзвіг — з дня ў дзень, на працягу амаль сарака гадоў (25 адпрацавала ў цяперашнім ААТ “Міхалёўская Ніва”) прыходзіць на ферму і не проста працаваць, а рабіць гэта як найлепш, быць прыкладам для ўсяго раёна. “Каб усе былі такімі работнікамі, як Ала Міхайлаўна”, — коратка, але ёмка ахарактарызаваў перадавую даярку дырэктар Міхаіл Стрыжэўскі.
— Працалюбству абавязана найперш бацьку Міхаілу Мельнічонку, — кажа субяседніца. — У свой час ён быў калгасным жывёлаводам, перадавіком вытворчасці, узнагарод меў — не пералічыць! Да таго ж, вельмі важна — цягнуцца да справы, якой займаешся, выконваць яе з задавальненнем. А ў маім выпадку — яшчэ і абавязкова любіць жывёлу.
Родам Ала Міхайлаўна з аграгарадка Іванаўка. Там нарадзілася і вырасла, там жыве і цяпер. На адной з ёй вуліцы пусціла карані старэйшая дачка Вольга (загадчыца МТФ в. Савічы, у мінулым неаднойчы прызнавалася лепшай маладой даяркай у раёне).
Назіраючы за жывёлагадоўляй “знізу”, параўноўваючы колішні і цяперашні да яе падыход, Ала Міхайлаўна адзначае станоўчыя перамены ў забяспечанасці фермы кормам — апошняга не толькі ўдосталь, але якасны, разнастайны, што перш за ўсё ўплывае на надоі.
З захапленнем расказвае перадавая даярка пра кіраўніцтва гаспадаркі, патрабавальнасць і адначасова добразычлівасць людзей, якія ўсклалі на сябе абавязкі быць у галаве калектыву.
— Ад добрага стаўлення хочацца яшчэ лепей працаваць, дасягаць яшчэ большых надояў, — кажа Ала Міхайлаўна.
А вось прымусіць сябе пакінуць працоўнае месца і пераключыцца толькі на хатнія справы, да чаго настойліва заклікаюць дзеці, яна пакуль не гатова.
— Гаспадарка і дома немалая, ды толькі я спраўляюся з ёй і пасля работы, — з усмешкай заўважае жанчына, — а пакінуць сваіх рагуль не адважваюся. Дый у калектыве весялей, жыццё ярчэйшае.
Між тым у групе гэтай худзенькай жанчыны аж 95 кароў! Акрамя таго, што падаіць і дагледзець (працоўны дзень пачынаецца а 4-й гадзіне), за кожнай трэба прасачыць, каб раптам не захварэла, з кожнай пагаманіць, прылашчыць — прывязное ўтрыманне ў гэтым пераважае над сучасным беспрывязным. Затое ў адказ даярка атрымлівае вялікае малако — валавы надой за 2020 год склаў 659 тон.
— Ала Міхайлаўна — прафесіянал сваёй справы, гонар нашага калектыву, — характарызуе аператара машыннага даення галоўны заатэхнік гаспадаркі Міхаіл Іванавіч Бандарчук. — Сама дасягае высокіх надояў і моладзь гэтаму вучыць: падказвае, раіць, дапамагае. З такімі працаўнікамі любая задача — вырашальная.
Алена КАРПЕНКА.