МТФ в. Ламбава: ёсць куды расці
Едучы на малочна-таварную ферму в. Ламбава з намерам распавесці пра работу групы па ўзнаўленні статка, адным гэтым усё ж не абышліся. Вырашылі расказаць пра саму ферму. Не тое, каб удоі там заслугоўвалі ўсхвалення. Хутчэй наадварот. Яны нізкія (удой на карову за 2020 год — 2569 кг, у цэлым па гаспадарцы — 3478 кг ці 109%). І самі па сабе, і адносна іншых малочна-таварных аб’ектаў гаспадаркі. Але ёсць вялікае жаданне сітуацыю выправіць.
Прычым, сыходзіць яно не толькі ад кіраўніцтва ААТ “Неўскі-Агра”, непасрэдна Аляксандра Атрохава, з чыім прыходам ферма стала, як тут кажуць, ажываць: з’явіліся радзільнае аддзяленне, прасторны выгульны дворык для рагуль, расчышчана месца пад яшчэ адну пляцоўку для выгулу, для работнікаў рамантуюцца памяшканні для прыёму ежы і адпачынку, але і ад людзей, якія нядаўна ўліліся ў калектыў, прыйшлі працаваць з выкладкай і ўжо маюць станоўчыя крокі ў гэтым накірунку. Так бы мовіць, расказваем авансам, з упэўненасцю ў тым, што той, хто імкнецца — абавязкова даможацца.
Ламбаўская МТФ невялічкая, на чатыры хлявы, з якіх эксплуатуюцца пакуль тры.
Адзін заняты дойным статкам, якога дзве сотні, другі — цялушкамі, трэці не так даўно прыстасавалі пад радзільнае аддзяленне, там жа — цяляты на дарошчванні. Усёй гэтай гаспадаркай на працягу паўгода запраўляе навічок у справе жывёлагадоўлі, але чалавек з вялікім жаданнем змяніць адвечную ролю фермы “быць у хвасце” па вытворчых паказчыках Наталля Рудзько.
— Да гэтага я працавала зусім у іншай сферы, — кажа жанчына. — І мне гэтая работа падабаецца. Праўда. Вельмі хочацца пабачыць зрухі. Яны пакуль даюцца надта-надта цяжка. Але ж мы стараемся, прыкладваем усе намаганні і вельмі ўдзячныя кіраўніцтву, дырэктару гаспадаркі, якія ідуць насустрач, унікаюць у праблемы, падказваюць і дапамагаюць. Пакуль малаком асабліва пахваліцца не можам, але рост ёсць, і гэта натхняе. І надта хочацца падняцца з апошняга месца сярод нашых ферм хоць бы на другое, трэцяе…
У чым бачаць на ферме патэнцыял для нарошчвання малака? Найперш — у абнаўленні статка. З чатырох груп кароў, якія тут былі, умоўна адну, па словах Наталлі Гаўрылаўны, выбракавалі. Некаторых рагуль даводзіцца лячыць, ёсць старыя, няздольныя на добрыя надоі. Таму б хацелася, як яна кажа, разбавіць статак новым пагалоўем.
Корм жывёле, як мы даведаліся, на ферме прапаноўваецца разнастайны. У рацыёне рагуль багатыя на бялок мука ўласнага памолу, здробненае кукурузнае зерне, шрот. У адпаведнасці з тэхналогіяй — травяная кормасумясь. У выгульным дворыку, куды рагулі выходзяць на паўтары гадзіны перад вячэрняй дойкай, — сена і саломы ўдосталь. Прычым кантроль за раздачай корму самы строгі. Тыя ж канцэнтраты раздаюцца выключна пры ўдзеле загадчыцы. Ад гэтага ўсё, што належыць жывёле, цалкам і паступае на яе кармавы стол.
Што датычыцца кадраў — па значнасці ці не самай галоўнай умовы нарошчвання малака — то тут, па словах субяседніцы, пакуль не зусім гладка. Іншым працаўнікам цяжка прывыкнуць да строгіх патрабаванняў і кантролю. Але ж па-іншаму, упэўнена загадчыца, выніку не будзе. І яна не стамляецца даводзіць пра гэта падначаленым.
На гэты час ферму абслугоўваюць 17 чалавек. Сярод аператараў машыннага даення (іх 4, у тым ліку падменная) вылучаюць Людмілу Пазняк, на абслугоўванні якой 60 рагуль. Жанчына не толькі выдатна ведае сваю справу, з багатым вопытам у жывёлагадоўлі (была за загадчыцу), але і добрасумленны работнік, гатовы падказаць і дапамагчы іншым.
Цёплымі словамі характарызуюць у гаспадарцы жывёлавода па дарошчванні маладняку Аляксандру Варанько, на чыім доглядзе каля 130 галоў цялят. У цяперашніх абавязках жанчына не болей за 6 месяцаў (да гэтага працавала ў калгаснай сталовай), але ўжо і за гэты час зарэкамендавала сябе выдатным знаўцам жывёлы, здольным дасягаць тэхналагічных (+815 г) сярэднесутачных прывагаў. Маленькіх цялятак Аляксандра параўноўвае з дзецьмі (і гэта не галаслоўшчына — у сям’і выхоўваюцца трое падлеткаў-сыноў), якія патрабуюць такой жа павышанай увагі і догляду. Складанасцяў у рабоце гэтая худзенькая жанчына не бачыць — кармі, даглядай жывёлу ў адпаведнасці з тэхналогіяй, і вынік будзе. Тым болей што і заробак за працоўны ўнёсак, як лічыць, дастойны.
…На развітанне Наталля Рудзько праводзіць нас па ферме, знаёміць са зменамі апошняга часу і запрашае прыехаць пазней, калі вынікі, як яна спадзяецца, стануць больш прыкметнымі. Згаджаемся і абавязкова пра гэта напішам.
Алена КАРПЕНКА. Фота аўтара.