Малой радзіме не здрадзіў
Не сакрэт, што дабрабыт і стабільнасць арганізацыі, яе калектыву калі не на ўсе 100, то на 80 працэнтаў залежаць ад кіраўніка, яго ўмення аб’яднаць людзей, нацэліць на дасягненне пастаўленых мэт, якасна арганізаваць вытворчы працэс. Калі кіраўнік сам выйшаў з гэтага калектыву, трывала прывязаны да месца, дзе працуе: жыллём, сям’ёй, роднымі, — карысць ад яго зямлі і людзям, што тут жывуць, памнажаецца.
Гэта ў асаблівасці датычыцца сельскай гаспадаркі: працаваць у вёсцы, любіць і развіваць яе будзе імкнуцца хутчэй той, хто пусціў на ёй свае карані. Менавіта таму дадзеная галіна арыентуецца ў першую чаргу на ўласныя кадры — спецыялістаў, якія сваёй працай пацвердзілі і пацвярджаюць, што спраўляюцца з узятымі на сябе абавязкамі.
У раённым рэзерве кадраў на кіраўнікоў сельгасарганізацый — і інжынер па эксплуатацыі машынна-трактарнага парка філіяла “Варатынь” ААТ “БЗТДіА” Дзяніс Бутылін. Родам ён з Бабруйшчыны, з в. Осава. Пасля заканчэння мясцовай школы з выбарам будучай прафесіі юнак не вагаўся: быў упэўнены — прыроджаная ўлюбёнасць у тэхніку на малой радзіме абавязкова спатрэбіцца. Вучоба ў Беларускім аграрна-тэхнічным універсітэце пацвердзіла, што арыенцір малады чалавек узяў правільны. І калі пасля стварэння ўласнай сям’і ягоная другая палавіна, родам з аграгарадка Варатынь, прапанавала пасяліцца ў гэтым населеным пункце, пярэчыць не стаў: мясцовая гаспадарка лічылася адной з эканамічна трывалых у раёне. На працягу не аднаго года Дзяніс Бутылін працаваў загадчыкам машыннага двара. Затым 2 гады — спецыялістам па ахове працы. Фармалізму ў гэтай справе, як заўважае, у гаспадарцы не дапускаюць: прыходзячы на работу здаровымі, людзі павінны вяртацца і дамоў такімі ж. На гэтую тэму Дзянісу Уладзіміравічу давялося паразмаўляць нямала, асабліва з тымі, хто да здаровага ладу жыцця не прывык адносіцца сур’ёзна.
З часам адказнага спецыяліста перавялі на пасаду інжынера. Цяпер, дзеліцца мой сураўмоўца, у яго ёсць усё, што трэба чалавеку для шчасця — сям’я, дзеці, добраўпарадкаваны дом (пакуль калгасны, але з перспектывай на ўласны), работа па душы і цудоўны калектыў, дзе да працоўных абавязкаў ставяцца адказна. Асабіста ягоныя заключаюцца ў падрыхтоўцы машынна-трактарнага парка да адказных сельскагаспадарчых кампаній, а пасля іх заканчэння — да пастаноўкі тэхнікі на зімовае захаванне. На дзень нашага наведвання на мехдвор агрэгаты і машыны ў поўнай баявой гатоўнасці чакалі пачатку корманарыхтоўкі. Дзяніс Уладзіміравіч з калегамі — галоўным інжынерам філіяла Алегам Рудкоўскім і загадчыкам мехдвара Сяргеем Нікалаенка, абмяркоўвалі тэхнічныя дэталі надыходзячай кампаніі, вынікі якой нашмат залежаць ад зладжанай работы іх службы.
Алена КАРПЕНКА.
Фота Юрыя ЮРКЕВІЧА.