Темы

Трагедыя ветэрана

Трагедыя ветэрана

Першая трагедыя ў жыцці майго суразмоўцы, Альфонса Кліменцьевіча Альшука, тады 11-гадовага хлапчука з вёскі Дунаі Плешчаніцкага (цяпер Лагойскага) раёна Мінскай вобласці, прыйшла са смерцю бацькі. Апошняй самой па сабе як бы і не было — ніхто бацьку не хаваў і на хаўтурах не прысутнічаў — але дадому галава сям’і пасля таго, як вывелі яго з хаты ў 1937 годзе, ужо не вярнуўся. Альфонсу Кліменцьевічу трывала ўрэзаліся ў памяць тыя хвіліны растання… І дагэтуль не разумее, каму і якую дарогу перайшоў бацька — на ўсю акругу кузнец, шчыры, працавіты, далёкі ад палітыкі чалавек?

Пасля таго як забралі гаспадара, сям’і, у якой было сямёра дзяцей, даводзілася надзвычай складана. Таму старэйшага брата забрала да сябе ў пас. Глуша бабуля па мацярынскай лініі. З Глушы ён ў 1938 годзе пайшоў служыць у войска, а адтуль накіраваны ў дзеючую армію — пачалася Вялікая Айчынная вайна. Дамоў з вайны брат не вярнуўся — прапаў без вестак.

З дзяцей-хлопцаў Альфонс застаўся ў сям’і за старэйшага. На ім была гаспадарка: маці працавала ў калгасе. Немцы ў Дунаях з’явіліся літаральна ў першыя дні ліхалецця: вёска раскінулася па абодва бакі шашы на Мінск. У сярэдзіне вайны ў акрузе Плешчаніц былі створаны партызанскія атрады, якія ўзначалілі былыя работнікі пагранічнай заставы. Многія мясцовыя мужчыны пайшлі ў лес. Перажываючы за старэйшага сына, даволі рослага на выгляд, маці вырашыла адправіць яго раніцай, разам з суседам, да партызан. Гаворачы пра тое, што здарылася далей, пажылы чалавек ізноў выцірае слёзы.

… Сярод партызан пайшлі чуткі — гараць вёскі. Нехта выказаў меркаванне — Дунаі. Не звяртаючы ўвагу на небяс­пеку, кожны кінуўся да свайго падворка. З усімі разам — і Альфонс. Не знайшоўшы на папялішчы слядоў прысутнас­ці людзей, юнак узрадаваўся — можа дзе схаваліся і выратаваліся родныя. Спадзяванні развеяў сусед. Сказаў, быццам чуў, што маці, баючыся заставацца ў хаце адна з дзецьмі, прасілася да знаёмых. Апошняе пацвердзілася. У гэтым юнак упэўніўся асабіста — пазнаў родных па адзежы…

Разам з тым жа сябрам, што былі ў лесе, выкапалі непадалёк ад папялішча магілу, заслалі яе новенькімі прасцінамі — іх хлопец дастаў з мамінага сховішча пад падлогаю, які яна зрабіла, калі толькі пачалася вайна. Дрыжэлі рукі, падкош­валіся ногі, сэрца рвалася на волю і душылі слёзы — але ён мусіў быць дарослым…

У 1944 годзе, пасля вызвалення родных мясцін з-пад нямецкай акупацыі, 18-гадовага юнака палявым ваенкаматам мабілізавалі ў войска. Накіравалі ў запасны полк, вывучылі вайсковай справе. Пад канец вучобы разам з сябрам-украінцам накіравалі ў мінамётную роту, дзе ён быў наводчыкам. Рота ўваходзіла ў склад 3-га Беларус­кага фронту, трымала напрамак на Кенігсберг. І хоць ваенныя дарогі Альфонса Кліменцьевіча не былі доўгімі — пасля ранення накіравалі ў шпіталь — давялося пабы­ваць не ў адным напружаным баі, развітацца не з адным таварышам. Пасля лячэння маладога чалавека пакінулі пры шпіталі падтрымліваць цеплазабес­пячэнне.

Добра памятае мой суразмоўца і перамогу над гітлераўскай Германіяй, калі ўсім выдалі па 100 грамаў гарэлкі. Радаваліся заканчэнню вайны, плакалі, абдымалі адзін аднаго, віншавалі. Але ў 45-м вайна для маладога чалавека не скончылася: шпіталь і часць, да якой ён адносіўся, накіравалі ў Благавешчанск на Далёкі Усход, дзе вяліся баі з Японіяй. Калі і там надыйшлі мірныя дні, часць расфарміравалі, і Альфонс Кліменцьевіч вярнуўся ў Беларусь. Спачатку ў родныя Дунаі, потым у Глушу, дзе жылі бабуля, цёткі і на той час ягоныя дзве сястры. Пасяліўся ў цёткі. Вывучыўся на трактарыста, стаў працаваць у лясніцтве — краіна адбудоўвалася, і маладыя сілы асабліва патрабаваліся. Пазней прапанавалі работу на мясцовым шклозаводзе. За сумленныя адносіны да працы прадпрыемства выдзеліла маладому работніку хоць і невялікую, але ўласную кватэру. Ажаніўся. Сталі будаваць сваё жытло. Гадавалі з жонкаю дзяцей: дачку і сына, займаліся стваральнай працай. Роднаму прадпрыемству Альфонс Кліменцьевіч аддаў не многа не мала — 40 год. Адтуль пайшоў і на заслужаны адпачынак.

— Жыццё — яно мала ў каго бывае гладкім, — падво­дзячы вынікі свайго аповеду, заўважае ветэран. — Але не дай Божа перажыць і паспытаць таго, што выпала на лёс ваеннага пакалення. І каб тых жудасцей не спазнаць, трэба берагчы і захоўваць мір. Шчаслівым чалавек можа быць толькі пад мірным небам.

Алена КАРПЕНКА. Фота Юрыя ЮРКЕВІЧА.

Последние новости

Актуально

Молодежный актив района принял участие в интеллектуально-правовой игре «Модель Шанхайской организации сотрудничества (ШОС)»

28 марта 2024
Общество

Профсоюзные юристы ответили на интересующие вопросы

28 марта 2024
Происшествия и безопасность

29 марта в Бобруйском районе пройдет Единый день безопасности дорожного движения

28 марта 2024
Экономика

Экспорт некоторых промтоваров ограничили в Беларуси

28 марта 2024
Актуально

Лукашенко: всякая финансовая деятельность должна быть подчинена интересам экономики

28 марта 2024
Происшествия и безопасность

В Туголице соседи спасли пенсионерку и ее сына

28 марта 2024
Происшествия и безопасность

Электрогрелки, электроодеяла, электропростыни: помните о безопасности при эксплуатации электронагревательных устройств

28 марта 2024
Актуально

Улучшите свою жизнь с Белтелеком: новые возможности для абонентов

28 марта 2024
Происшествия и безопасность

«Безопасные весенние каникулы»

28 марта 2024
Экономика

Цэны — пад прыцэлам

28 марта 2024

Одноклассники

Районная газета «Трыбуна працы» основана 1 января 1982 года. Учредитель — Бобруйский районный исполнительный комитет. Подписной индекс издания 64092.
Главный редактор Ольга Геннадьевна ГРЕК.

Адрес редакции: г. Бобруйск, ул. Советская, 77-а, каб. 7 (здание районного Центра культуры).
Правила написания комментариев на сайте.
Е-mail редакции: pressa@tribunapracy.by.

Рекомендуем

Общество

В Бобруйском РОВД –– новое назначение   

22 марта 2024
Актуально

У раёне прайшлі “Засеўкі-2024”

26 марта 2024
Актуально

Поздравление от руководства Бобруйского района работникам сферы бытового обслуживания населения и жилищно-коммунального хозяйства

24 марта 2024
В будущее вместе с нами

В областном этапе конкурса «Я патриот своей страны» участвует школьница из Бобруйского района

20 марта 2024
Актуально

В Совет Республики выдвинули кандидата от Бобруйского района

19 марта 2024
Актуально

Веселые гуляния, концерт и блины: широкая Масленица прошла в Бобруйском районе

17 марта 2024
Актуально

В Каменской школе соревновались юные инспекторы дорожного движения

16 марта 2024
Актуально

Установлена личность пострадавшего в “Крокус Сити Холле” белоруса, его состояние крайне тяжелое

23 марта 2024