“Дзякуй людзям Беларусі!”—
з удзячнасцю казалі ўдзельнікі міжнароднага аўтапрабега на Кургане Славы ў Сычкава
Калона аўтамабіляў пад дзяржаўнымі сцягамі Рэспублікі Беларусь і Расійскай Федэрацыі спыняецца на шашы Бабруйск-Мінск якраз ля арачнай брамы з своеасаблівай аховай з гармат, якая вядзе да велічнага ансамбля мемарыяльнага Кургана Славы. Няспешна крочаць людзі з вянкамі і кветкамі па брусчатцы алеі, якую утвараюць помнікі-абеліскі Героям Савецкага Саюза, што нарадзіліся на Бабруйшчыне. Не стома далёкай дарогі запавольвае іх крок, а пачуццё бязмернай пашаны да подзвігу воінаў, якія палажылі свае жыцці на алтар вызвалення ад фашысцкай чумы, на алтар Вялікай Перамогі.
Кульмінацыйным момантам знаходжання ўдзельнікаў міжнароднага аўтапрабега, прысвечанага 70-годдзю вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў, стала ўскладанне сімвалаў нашай памяці да манумента, што ўвасабляе ў сабе разгром ворага ў знакамітым Бабруйскім катле. Становяцца да шэрага бетону вянкі ад раённага выканаўчага камітэта і райсавета дэпутатаў, ад Цэнтральнага савета ДТСААФ нашай краіны і ад гэткай жа дзяржаўна-грамадскай арганізацыі братняй Расіі, лажацца кветкі да гарэльефаў герояў Бабруйшчыны ад іх нашчадкаў.
У кароткіх прамовах тужліва-урачыстага мітынгу старшыня райсавета дэпутатаў Аляксандр Емяльянаў, намеснік кіраўніка ДТСААФ Беларусі Уладзімір Сераштан нагадваюць прысутным аб значэнні вызвалення нашай зямлі і перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне не толькі ў сусветнай гісторыі, а і ў сённяшнім жыцці. Аб гэтым жа вельмі эмацыйна гаворыць расійскі кіраўнік патрыятычнай экспедыцыі і калега беларусаў па ДТСААФ Ігар Чэх:
— У гады вайны ўвесь савецкі народ, усе пятнаццаць саюзных рэспублік узняліся на абарону сваёй Айчыны. Самая вялікая кроў была пралітая менавіта тут, у Беларусі. Тры доўгіх гады таптаў фашысцкі бот гэту свяшчэнную зямлю, але так і не здолеў зламаць свабодалюбівы народ. І менавіта тут, у Бабруйскім катле, бясслаўна скончылі свой бесперспектыўны шлях акупанты. Вечная наша памяць і пашана героям!
Пад гук метранома, што адлічвае хвіліну маўчання, у ясным чэрвеньскім небе раптам нарастае рокат авіяцыйнага матора. Людзі падымаюць галовы ўгору — над Курганам заходзіць на круг самалёт, спартыўны самалёт у счэпцы з планерам недалёкага адсюль Бабруйскага аэраклуба. І гэта лепшае сведчанне таго, што на зямлі нашай — мір.
Аляксандр Бяляеў.